การค้นหาฮิกส์เป็นแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการวิจัยส่วนใหญ่ที่ LHC ตามแบบจำลองมาตรฐานที่ง่ายที่สุด อนุภาคทุกตัวในเอกภพควรจะไม่มีมวล ตัวอย่างเช่น อิเล็กตรอนควรมีน้ำหนักเท่ากับโฟตอน ซึ่งเป็นอนุภาคของแสงทุกประการ แน่นอนว่าไม่ใช่กรณีนี้ในช่วงต้นทศวรรษ 1960 นักฟิสิกส์ Peter Higgs เสนอว่าสนามสมมุติซึ่งปัจจุบันเรียกว่าสนาม Higgs แทรกซึมไปทั่วจักรวาลเหมือนถังน้ำกากน้ำตาลในจักรวาล อนุภาคจำนวนมาก – แต่ไม่ใช่ทั้งหมด – จะช้าลงเมื่อพวกมันแพร่กระจายผ่านสารที่หนา
การชะลอตัวเป็นขั้นตอนที่สำคัญ
นั่นเป็นเพราะทฤษฎีสัมพัทธภาพของไอน์สไตน์ดึงความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างอนุภาคที่มีมวลและอนุภาคที่ไม่มีมวล อนุภาคไร้มวลเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง ในขณะที่อนุภาคมวลมากไปไม่ถึงความเร็วสูงสุดในบรรดาความเร็วทั้งหมด ตามทฤษฎีสัมพัทธภาพ การชะลอตัวลงเท่ากับการได้รับมวล อิเลคตรอน โปรตอน นิวตรอน และอื่น ๆ รวมกันเป็นก้อนเพราะสนามฮิกส์ทำให้พวกมันช้าลง ในขณะที่โฟตอนยังคงต้านทานต่อกากน้ำตาลและคงสภาพไร้น้ำหนัก
ไม่สามารถวัดสนามฮิกส์ได้โดยตรง แต่การชนที่มีพลังงานสูงเช่นเดียวกับที่เป็นไปได้ที่ LHC อาจทำให้สนามตื่นเต้นได้ การสลายตัวของฮิกส์โบซอนจะเป็นสัญญาณบ่งชี้ถึงความตื่นเต้นนั้น ทฤษฎีแนะนำว่าฮิกส์ควรอยู่ในช่วงพลังงานมวลที่สามารถทำได้ที่ LHC Weinberg กล่าว
“ฮิกส์โบซอนไม่ใช่สแลมดังค์ แต่เป็นสิ่งที่คาดหวังไว้ และมันสำคัญมากสำหรับอนาคตของฟิสิกส์มูลฐานเพื่อดูว่าจะพบมันจริงหรือไม่” เขากล่าว
แต่ Weinberg กล่าวเสริมว่า “ฉันคิดว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดที่ชุมชนฟิสิกส์ของอนุภาคมีก็คือ LHC จะพบฮิกส์โบซอนและไม่พบสิ่งอื่นอีก เพราะหากเป็นเช่นนั้น เราก็จะได้ตรวจสอบแล้วว่ารุ่นใดเป็นรุ่นมาตรฐานที่ได้รับความนิยมในขณะนี้ และเราจะไม่มีเบาะแสในการทดลองใดๆ ว่าจะไปไกลกว่ารุ่นดังกล่าวได้อย่างไร”
หากอนุภาคฮิกส์มีมวลอยู่ที่ปลายสุดของช่วงที่คาดการณ์ไว้
คือประมาณ 115 พันล้านถึง 200 พันล้านอิเล็กตรอนโวลต์ อนุภาคฮิกส์ควรจะตรวจจับได้ง่าย ผลิตภัณฑ์ที่สลายตัวของมันโดดเด่นอย่างมากเมื่อเทียบกับพื้นหลังของเศษอนุภาคจากกระบวนการอื่นๆ แต่ถ้าอนุภาคทิ่มตาชั่งที่ปลายด้านที่เบากว่า สัญญาณจะมองเห็นได้ยากขึ้น Weinberg กล่าว
หากการตรวจจับฮิกส์เกี่ยวข้องกับการค้นหาสัญญาณพิเศษที่ไม่ได้อธิบายไว้ในเศษชิ้นส่วนที่ชนกัน การค้นหาอนุภาคที่มีความสมมาตรยิ่งยวดจำเป็นต้องค้นหาการขาดดุล
อนุภาคที่มีความสมมาตรยิ่งยวดที่เบาที่สุดถูกคิดว่าไม่มีประจุและโต้ตอบได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงเป็นตัวเลือกสำหรับสสารมืดที่มองไม่เห็น “ด้วยเหตุนี้ อนุภาคเหล่านี้จะไม่ถูกมองเห็นในเครื่องตรวจจับ ดังนั้น พลังงานที่อนุภาคมีก็จะหายไป” เอลลิสกล่าว มันเหมือนกับเหตุการณ์ประหลาดของสุนัขที่ไม่ทำอะไรเลยในตอนกลางคืน จากเรื่องเชอร์ล็อก โฮล์มส์ เขาบันทึก มันเป็นสิ่งที่ขาดหายไปที่นับ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น Weinberg กล่าวว่า ฟิสิกส์ของอนุภาคกำลังจะตื่นจากการหลับใหลกว่า 30 ปี กันยายน ความสนุกเริ่มต้นขึ้นแล้ว
ในขณะเดียวกัน การให้คำแนะนำแก่ผู้กำหนดนโยบายและสาธารณชนเกี่ยวกับวิธีการบรรเทาปัญหานั้นถูกขัดขวางโดยช่องโหว่ในข้อมูลที่ใหญ่พอที่จะว่ายน้ำให้วาฬผ่านไปได้ Ziphius cavirostrisหรือวาฬจงอย ปาก Cuvier ซึ่ง เป็นสัตว์ที่เกี่ยวข้องกับการเกยตื้นที่ผิดปกติมากที่สุด เป็นสัตว์ที่ เข้าใจ ยากและเข้าใจยาก พวกเขาใช้เวลาเพียงเล็กน้อยบนผิวน้ำ และจนถึงการเกยตื้น ผู้คนแทบจะไม่เคยเห็นวาฬเหล่านี้เลย จากนั้นมีข้อกังวลด้านจริยธรรมและการปฏิบัติเกี่ยวกับการทดลองที่เกี่ยวข้องกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาด 2 ½–ตันที่ใช้เวลาส่วนใหญ่เกือบหนึ่งไมล์ใต้ผิวน้ำทะเล
ความลึกลับประกอบด้วยปัจจัยหลายประการ ไม่มีใครรู้ว่าวาฬอยู่ที่ไหนก่อนที่พวกมันจะมาเกยตื้น ดังนั้นการกำหนดระยะห่างที่ปลอดภัยจากโซนาร์จึงเป็นปัญหา การเกยตื้นมีความเกี่ยวข้องกับลักษณะทางธรณีวิทยาเฉพาะ เช่น ร่องลึกก้นสมุทรใกล้แผ่นดิน แต่ตามความหมายแล้ว วาฬเกยตื้นจะจบลงใกล้หรือบนบก ดังนั้นการแยกแยะเหตุและผลจึงเป็นเรื่องยาก เนื่องจากไม่มีใครรู้ว่าการเกยตื้นจะเกิดขึ้นที่ไหนและเมื่อใด ผู้เชี่ยวชาญจึงอาจไม่มาถึงที่เกิดเหตุจนกว่าจะผ่านไปหลายวันหลังจากเหตุการณ์นั้น เมื่อถึงตอนนั้น เนื้อเยื่อต่างๆ มักจะถูกย่อยสลาย ซึ่งเป็นเบาะแสของการตายของสัตว์
Brandon Southall จาก NOAA Fisheries Service ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษาในบาฮามาสกล่าวว่า ” ปัญหาประการหนึ่งคือเรามีข้อมูลเกี่ยวกับการสัมผัสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น - หนึ่งเสียง สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหนึ่งตัว” “เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติมจริงๆ”
กลุ่มสิ่งแวดล้อมและนักวิทยาศาสตร์บางคนแย้งว่าการรอข้อมูลดังกล่าวเป็นเรื่องโง่เขลา การดำเนินการ อย่างรวดเร็ว อาจ ดีกว่า การ รอ แต่คนอื่น ๆ แสดงความไม่พอใจต่อแนวทางของ Bulldog และในเวลาและเงินที่เกี่ยวข้องกับคดีความที่อาจใช้ในการวิจัย และในขณะที่โทษอยู่ในศาล สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลต้องเผชิญกับภัยคุกคามมากมายนอกเหนือจากโซนาร์
Darlene Ketten นักวิทยาศาสตร์อาวุโสจาก Woods Hole Oceanographic Institution ในแมสซาชูเซตส์และนักวิจัยจาก HarvardMedicalSchool ในบอสตัน กล่าวว่า “เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งที่เราต้องเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น” “แต่เมื่อมีคนถามว่า ‘ทำไมคุณไม่ปิดกองทัพเรือล่ะ’ คำตอบคือ เรากำลังพูดถึงสัตว์ห้าตัวต่อปี และฉันต้องสร้างสมดุลให้กับการตายมากกว่า 100,000 ตัวต่อปีจากการจับปลา ฉันไม่รู้ว่าการปิดกองทัพเรือไปทำอะไร และถ้าคุณกังวลเรื่องเสียงในมหาสมุทร ค่าขนส่งที่เพิ่มขึ้น 3 เดซิเบลต่อทศวรรษจะเป็นอย่างไร”
Credit : patfalk.net
fakeghdstraighteners.net
xhandjob.net
hapimaga.net
humanhairwigsforsale.net
bedandbreakfastauroraroma.com
hairnewretail.net
infanttoydemonstrations.com
beautifulrebecca.com
farizreza.net
fatchubbylesbians.com
samacharcafe.com
hakanjohansson.net
